Po legendi koja se prenosi s koljena na koljeno, naselje i prvu džamiju u Kneževu je dao izgraditi Ali-Dede Iskender, odnosno Skender-dedo po čemu je i opština imala stari naziv Skender Vakuf.
Prema vjerovanju on je od sultana dobio pravo da uzme zemlje koliko uspije objahati s konjem tokom jednog dana. Iskender je napravio džamiju i za njeno održavanje uvakufio okolno zemljište, pa je naselje koje se formiralo oko džamije nazvano Iskenderov Vakuf.
Prva džamija sagrađena je 1643. godine, a druga 1973. godine. Obje su srušene za vrijeme rata.
Ta džamija sagrađena 1973. godine obnovljena je 2007. godine i dobija svoj novi sjaj.
Još uvijek, takođe, postoje temelji stare džamije i za nju se vežu mnoga vjerovanja.
Ova stara džamija je jedinstvena na prostoru Jugoistočne Evrope, jer se u njenoj unutrašnjosti nalazi mezar, a narodna predaja kaže da je riječ o mezaru njenog vakifa – Skender-dede.
Postoji više verzija kojima se pokušava objasniti postojanje kabura u središtu džamije.
Jedna kaže da je vakif odredio prostor u središtu džamije i oporučio ljudima da ga nakon smrti ukopaju na tom mjestu, što je najvjerovatnija verzija.
Po drugoj verziji, mezar ne pripada njemu, već navodno nekom ranijem evliji.
Takođe, prema legendi Skender-dedo je ubijen na brežuljku iznad samog naselja. Noseći svoju glavu pod mišicom, sišao je u naselje. A kad je naišao na ljude, pao je i tu je i ukopan.
Kad je došlo vrijeme da se sagradi džamija, mještani su zakopali temelje daleko od mezara, s druge strane obližnjeg potoka. Međutim, temelji su se sami preko noći premjestili kod mezara.
Mještani bi ih ponovo zakopali na početnom mjestu, ali tri puta su se oni sami premještali i na kraju je odlučeno da je to znak te su zidovi džamije podignuti oko mezara.
Autor: Aleksandra SIMANOVIĆ